गजल
- तेजविक्रम कार्की
मनै मनको दरबारमा पस्दा आँखाबाट फेरि
अञ्जुलीमा थाप्यौ मलाई खस्दा आँखाबाट फेरि

नटेकेको माटो आफ्नो नदेखेको बाटो भई
त्यही कतै झरेको छु फस्दा आँखाबाट फेरि

छोडियछु त्यही कतै छोडियछु आफै आज
थाहै नपाई तिम्रै छेऊ बस्दा आँखाबाट फेरि

हराउँछु भेटाउदिन छामी हेर्छु छाती रित्तो
टुक्रिजाला सम्हाल मन कस्दा आँखाबाट फेरि
रचना मिति २०६५।०४।२१